Dikili Ağacı Yok
Bu tarihi bilgiyi insanın sahip olma arzusunun ve bunu engelleyen mutlak yetkili Kralın, bir ülkeye etkisi açısından naklediyorum.
Miladi takvimin başlangıç yıllarında, islamdan önce, Kızıl Deniz'in alt tarafında ve Afrika kıtasında Aksum krallığı varmış. Bir dönem, denizin karşı tarafındaki Yemen'e de hakim olmuşlar.
Büyük olasılıkla, Kur'an–ı Kerimin Fil suresinde savaşılan taraf da onlar.
Bütün mutlak yetki sahibi yönetimlerde olduğu gibi, bu ülkede de her şeyin sahibi baştaki sultandır. Mülkün kullanım yetkisini, belli şartlarla başkasına kullandırır. Mülkiyet duygusu oluşmasın diye ve gücün kimde olduğu unutulmasın diye, arazi parçalarını kullananlar sık sık değiştirilirmiş. Hatta kimi seyyahların anılarına göre, bir tarlayı ekenle biçen farklı olabilirmiş.
Bir arazinin ne kadar süre için kendi yararına hizmet edeceğini bilemeyen halk, araziyi ya otlak olarak kullanırmış ya da mevsimlik bitkiler ekermiş sadece.
Yönetim davranışı nesiller boyu sürecek şekilde kurumsallaştığı için asırlarca bu ülkede hiç meyve bahçesi ve bağ dikilmemiş. Sadece kendi kendini eken ağaç ve çalılar varmış, o da otlak bölgelerinin dışında.
Bu ve bunun gibi nedenlerle, mülkiyet hakkının kanun düzeni altında oluşmadığı, halkın da buna inanmadığı ülkelerde, buna fikri mülkiyeti de ekleyerek, gelişmenin mümkün olmayacağı iddia ediliyor.
Buna dair Sovyet Rusyasından, Çin'den ve benzeri ülkelerden örnekler de veriliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder