Özel
Başladığımda, öğretmenim dizisini bu gün, özel bir yazı ile tamamlamayı düşünmüştüm.
Anılar dünyasındaki itiş kalkış, araya kaynaklananlar, hatırım kalır diyenler filan derken dizi uzadı.
O yüzden, dizi sonu olarak planladığımı, bu gün özel başlığı ile yazıyorum.
Okul öncesi yaşlardaydım. Beş ya da altı yaş olmalı. Aile büyükleri bir yere ziyarete gidiyorlardı. Beni de götürdüler nasıl olduysa. Vardığımızda bunun bir doğum ziyareti olduğunu anladım. Kız istemeye geldik. İşte bakın, oğlumuzu da getirdik diye konuşmuştu annem, hayırlama dilekleriyle birlikte. Ben utanmış ve nazlanmıştım bebeği kucaklamakta.
Aradan yıllar geçti. On sekiz yıl gibi. Ailemle birlikte bir ziyarete gittik. Bu bir doğum ziyareti değildi ve kimse bebekle ilgilenmemi de istememişti.
İstenmedi ancak ben ilgilenmiştim bir kere. O günkü bebek bir genç kızdı, ben de tahsilini tamamlamış bir gençtim.
İlgi karşılıklı ilgiye dönüştü ve...
Sözün kısası, benimle birlikteliği en uzun olan ve birlikteliğin yaşadığım sürece sürmesini dilediğim bir öğretmenden söz ediyorum. Sevgili eşim, emekli öğretmen (bizde emeklilik yok) Emine (Başar) Çorbacıoğlu'ndan.
Sevgilerimle Emine. Sağlıklı kal, sağ kal; birlikte kalalım.
Öğretmenler günü kutlu olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder