Bit Kapanı
Çıkarın kâğıtları yazılı...
Bu söz telaşlandırır öğrenciyi. Telâşlandım. Bir de çıkarın önlükleri bit yoklaması... Bu söz mideme bıçaklar batırır hep.
Çıkarın gömlekleri bit yoklaması yapılacak dedi müdür.
"Allah Allah!" dedim, "orta okulda da mı varmış bu." İlk okulda alışmıştık; aklına esince ( veya gerektiğinde ) bit yoklaması yapardı öğretmen. Ve her bit yoklamasında karnım ağrırdı.
Ortada da varmış bu uygulama demek ki.
Garip, öğretmen hemen bana yöneliyor. Daha garibi, A şubesinin kızları da bizim sınıfta. Eyvah, bir de bit çıkarsa. Yerin dibine battığım kesin. İlk okulda zaman zaman işe yarayan numaramı çekiyorum: Karnım ağrıyor öğretmenim desem de kurtuluş yok. Biz yutmayız der gibi gülüyor. Ter basıyor her yanımı ve omuzlarım donuyor.
Üşüyerek uyandım. Halâ karnım ağrıyor. Bakındım, sınıfta olmadığımı anladım. Rüya gördüğümü anlayınca rahatladım.
Rahatlamam uzun sürmedi, yan taraftaki boş yatağı görünce.
Mesele şuydu:
Dedem koyunlarından bir kısmını satmak için getirmişti çarşamba akşamı. Yandaki yatakta çoban yatmış, benim yatağı da dedemle paylaşmıştık.
Dedeme söylemedim ancak aklıma akşamdan beri takılan bir endişe vardı. Çoban, bitliliği çokca konuşulan bir aileden geliyordu. Ya bit taşımışsa ve bana bulaşırsa.
Belli ki dedemle çobanı erkenden kalkıp gitmişlerdi ben uyanmadan.
Demek ki bu yatak uzunca bir zamandan beri, böyle yarı açık durumdaydı. Tekrar bit dağılırsa telaşı.
Fırlayıp kalktım. Yatak çarşafını da içine sokuşturarak, yorganı, altı içe gelecek şekilde katladım. Yüklüğe kaldırdım ve üzerine, kapı durdurucusu olarak kullanılan taş dahil, bulabildiğim her ağırlığı çepe çevre yerleştirdim.
Giysilerimi dışarıda şiddetle çırptıktan sonra giyindim ve bir kaç lokma atıştırdıktan sonra okula gittim.
Öğle yemeği arasında eve geldiğimde, beni, birbiriyle yarışan temizlik kokusuyla, ocakta tıkırdayan yemek kokusu karşıladı.
Anam gelmiş, aynı endişeyi hissetmiş olmalı ki, köklü bir temizlik yapmış, yıkanabilenler yıkanmış, yıkanamayanlar bahçeye çıkarılıp silkilmiş, dövülmüş ve havalandırılmıştı.
Taşları sordu anam gülerek.
Bitleri hapsettim dedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder